بر اساس منبع معتبر انجمن جهانی سکته مغزی، از هر چهار بزرگسال بالای 25 سال، یک نفر در طول زندگی خود دچار سکته مغزی می شود و هر ساله حدود 12.2 میلیون سکته مغزی جدید تشخیص داده می شود.

تحقیقات قبلی نشان می‌دهد که از هر چهار بازمانده از سکته، یک نفر سکته مغزی دیگری را تجربه می‌کند و افرادی که سکته می‌کنند در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به مشکلات قلبی عمده در ماه اول پس از سکته مغزی هستند، مانند حمله قلبی – که از نظر بالینی به عنوان انفارکتوس میوکارد شناخته می‌شود. .

مطالعات گذشته نشان می‌دهد که بازماندگان سکته احتمالاً می‌توانند خطر سکته مغزی و حمله قلبی ثانویه خود را از طریق تغییرات سبک زندگی – مانند حرکت بیشتر، خوردن یک رژیم غذایی سالم و عدم سیگار کشیدن – و داروها کاهش دهند.

اکنون یک مطالعه جدید منبع مطمئن که اخیراً در نشست‌های علمی انجمن قلب آمریکا ارائه شده است، می‌گوید آگونیست‌های گیرنده پپتید-1 شبه گلوکاگون (آگونیست‌های GLP-1) – که شامل داروهایی مانند Ozempic و Wegovy – و انتقال‌دهنده گلوکز سدیم 2 (SGLT2) است. ممکن است به کاهش خطر ابتلا به سکته مغزی کمک کند تجربه سکته مغزی، حمله قلبی یا مرگ بعدی، در مقایسه با کسانی که این داروها را مصرف نکرده اند.

چرا روی داروهای GLP-1 و SGLT2 برای مراقبت از سکته مغزی تمرکز کنیم؟
برای این مطالعه، محققان داده‌های پزشکی بیش از 7000 بزرگسالی را که سکته مغزی ایسکمیک (شایع‌ترین نوع سکته ناشی از لخته خون در سرخرگی که خون را به مغز می‌آورد) بین ژانویه 2000 تا ژوئن 2022 داشته‌اند، تجزیه و تحلیل کردند.

محققان بررسی کردند که آیا شرکت کنندگان در مطالعه پس از سکته اولیه، آگونیست GLP-1 یا داروهای مهارکننده SGLT2 تجویز شده اند یا خیر.

M. Ali Sheffe، MD، متخصص داخلی در مرکز پزشکی هنری فورد در وارن، MI، تحقیقات: “آگونیست های گیرنده GLP-1 و مهار کننده های SGLT2 دو نوع دارویی هستند که اغلب برای کمک به افراد مبتلا به دیابت برای مدیریت قند خون استفاده می شوند.” محقق بخش قلب و عروق در کلینیک مایو در روچستر، MN، و نویسنده اصلی این مطالعه به Medical News Today توضیح داد.

شفه ادامه داد: آنها همچنین دارای فوایدی برای سلامت قلب و سلامت کلیه هستند که منجر به استفاده از آنها در بیماران مبتلا به بیماری های قلبی خاص یا افرادی که در معرض خطر بیماری قلبی عروقی هستند، شده است.

وی افزود: این دسته‌های دارویی در چند سال گذشته در کارآزمایی‌های بالینی تصادفی‌سازی شده مورد مطالعه قرار گرفته‌اند و نتایج قلبی عروقی بهتری را در بیماران مبتلا به چاقی، دیابت، نارسایی قلبی و بیماری مزمن کلیوی نشان داده‌اند.

GLP-1، SGLT2 حمله قلبی کمتر، خطر سکته دوم در بازماندگان سکته مغزی
پس از یک پیگیری متوسط ​​سه ساله، شفه و تیمش دریافتند که شرکت‌کنندگانی که از سکته مغزی جان سالم به در برده بودند که از داروهای GLP-1 یا SGLT2 استفاده می‌کردند، 74 درصد کمتر در معرض خطر مرگ و میر و 84 درصد کمتر در معرض خطر حمله قلبی قرار داشتند، در مقایسه با آن‌هایی که مصرف نمی‌کردند. مصرف این داروها

و شرکت‌کنندگانی که هر دو دارو را مصرف می‌کردند، در مقایسه با افرادی که آن‌ها را مصرف نمی‌کردند، خطر ابتلا به سکته مغزی ثانویه را نیز کاهش دادند.

شفه گفت: «راهنمای فعلی منبع معتبر برای پیشگیری از سکته مغزی، استفاده از داروهای رقیق کننده خون، کنترل فشار خون و داروهای کاهش دهنده کلسترول را علاوه بر اصلاح سبک زندگی به منظور کاهش خطر سکته دوم توصیه می‌کند.»

وی خاطرنشان کرد: اگر یافته‌های ما اعتبار خارجی داشته باشد، ممکن است منجر به تغییر رویه شود و ممکن است برای پیشگیری از حوادث بعدی شروع به تجویز این داروها برای بیماران مبتلا به سکته کنیم.

نقش پیشگیرانه این دسته دارویی ممکن است از طریق تأثیر آنها بر عوامل خطر بیماری قلبی عروقی باشد. نشان داده شده است که این داروها ممکن است فشار خون را کاهش دهند، سطح کلسترول را بهبود بخشند، و سطح قند خون را کنترل کنند. علاوه بر آن، آگونیست های گیرنده GLP-1 ممکن است تجمع پلاکتی را کاهش دهند و خطر سکته مغزی دیگر را کاهش دهند.

– دکتر م. علی شفه

چرا ممکن است داروهای GLP-1، SGLT2 از سلامت قلب و عروق محافظت کنند؟
پس از بررسی این مطالعه، ساندرا نارایانان، MD، متخصص مغز و اعصاب عروقی و جراح مداخله ای عصبی، از موسسه علوم اعصاب اقیانوس آرام در مرکز بهداشت پراویدنس سنت جان در سانتا مونیکا، کالیفرنیا، که در این تحقیق شرکت نداشت، به MNT گفت که او متعجب از قدرتمند بودن پاسخ مثبت این بود که هر دو عامل احتمال دستیابی به نقطه پایانی ترکیبی – مرگ و میر را کاهش دهند، حمله قلبی یا سکته مغزی ایسکمیک مکرر.

نارایانان توضیح داد: آگونیست های گیرنده GLP-1 علاوه بر کاهش وزن، التهاب، فشار خون سیستولیک، سطح چربی در گردش و بیماری کبد چرب را کاهش می دهند. اثرات مستقیم مهارکننده‌های SGLT2 بر کلیه‌ها به کاهش فشار خون مربوط می‌شود که اثرات محافظتی قلبی، به ویژه در نارسایی قلبی دارد – افزایش کارایی پمپاژ قلب.

او ادامه داد: «دو مانع اصلی که بیماران سکته مغزی و انفارکتوس میوکارد با آن دست و پنجه نرم می‌کنند، رعایت مقررات و آموزش است».

علاوه بر این، «تحقیق نوع پیمایشی که به شیوه‌های تجویز می‌پردازد ممکن است برای ارزیابی دانش در بین نسخه‌ها آموزنده باشد.

منبع:medicalnewstoday